Grafika metamorfoz w miesięczniku poradnikowym dla kobiet „claudia”jako przykład komodyfikacji publikacji prasowej

Автор(и)

  • Мonika Worsowicz

DOI:

https://doi.org/10.20535/2522-1078.2020.1(8).190112

Ключові слова:

wielotematyczny miesięcznik poradnikowy, półkę periodyków dla pań, redactor, pismo dla kobiet

Анотація

Wielotematyczny miesięcznik poradnikowy „Claudia” to pismo dla kobiet obecne na polskim rynku prasowym od 1993 roku. Reprezentuje tzw. średnią półkę periodyków dla pań, oferując głównie poradnictwo z zakresu urody, zdrowia, mody, urządzania wnętrz, kulinariów, psychologii, w mniejszym zakresie także wychowywania dzieci, przepisów prawa oraz spędzania wolnego czasu. Tematykę tę uzupełniają aktualności, treści rozrywkowe (zwierzenia znanych osób, artykuły wspomnieniowe, krzyżówki, horoskop) i rekomendacje kulturalne.
Oferta jest kierowana do kobiet w wieku 30–55 lat, które redaktor naczelna Agnieszka Wierzbicka charakteryzuje jako te, które „[c]hcą być dobrymi matkami, żonami, pracownikami, ale też mają swoje pasje i aspiracje, pragną się realizować i korzystać z życia. Są ambitne, wymagające, znają swoją wartość”. Taki styl życia odpowiada raczej mieszkankom miast z co najmniej średnim wykształceniem oraz dysponującym co najmniej średnimi dochodami. Ich zainteresowanie „Claudią” pozwala osiągać sprzedaż każdego wydania na poziomie ponad 114 tys. egzemplarzy przy nakładzie jednorazowym rzędu 200 tys. egzemplarzy. Oznacza to jednak dopiero szóste miejsce wśród ośmiu sprzedawanych w Polsce miesięczników poradnikowych.
Pod względem tematycznym i formalnym omawiany periodyk nie wyróżnia się na tle innych pism z segmentu. Jest wizualnie atrakcyjny, niemonotonny, krótkie i średniej długości teksty łączy z różnorodnymi grafikami, co sprawia, że zachęca zarówno do lektury dłuższej, bardziej skupionej, jak i do niezobowiązującego kartkowania i czytania jedynie interesujących fragmentów. Wspomnianą problematykę autorzy prezentują za pośrednictwem rozmaitych gatunków — alternacyjnych wariantów artykułu poradnikowego i sylwetki, galerii, form reportażowych, zbiorów rekomendacji, odpowiedzi ekspertów na listy do redakcji, porad prasowych, artykułów informacyjnych i innych. Starają się również za ich pośrednictwem wytworzyć atmosferę nieformalnego, przyjacielskiego kontaktu, który będzie sprzyjał perswazyjnemu oddziaływaniu treści i budowaniu zaufania czytelniczek. Służy temu przede wszystkim język dziennikarskich wypowiedzi — oparty na prostych zaleceniach, bezpośrednich zwrotach, zestawieniach pytanie — odpowiedź, jednoznacznym wartościowaniu, stylistyce empatii i leksyce spójnie łączącej polszczyznę potoczną i odmiany specjalistyczne języka. Prostota, jasność wywodu i umiejętna gra emocjami wydają się dobrze wpisywać w przyjętą przez redakcję rolę spolegliwego opiekuna czytelniczek.
Zarówno strona wizualno-formalna, jak i warstwa językowo-stylistyczna przekazu prasowego ułatwiają także łączenie treści dziennikarskich i komercyjnych, czego wyraźnym przykładem jest publikowanie na łamach tzw. advertoriali — materiałów naśladujących teksty dziennikarskie, ukierunkowanych jednak przede wszystkim na efekt reklamowo-promocyjny związany z zawartą w nich informacją handlową. Ich różnorodne typy utrudniają odbiorcom właściwe dekodowanie przekazów, a zatem także dostrzeganie granicy między treściami pochodzącymi od redakcji i od podmiotów komercyjnych.
Konwergencyjne „mieszanie porządków” ma niewątpliwie wpływ na praktykowanie zawodu dziennikarza i skłania do postawienia pytania, kogo i za co właściwie czytelniczki pisma poradnikowego obdarzają zaufaniem. W prezentowanym artykule nie podejmuje się próby rozstrzygnięcia tak złożonego problemu, ale poszukuje jego źródeł. W tym celu analizie poddana zostanie grupa publikacji stanowiących już wieloletnią tradycję miesięcznika, których kształt treściowo-formalny ujawnia potencjał zacierania wspomnianej granicy między działalnością dziennikarską i komercyjną. Prześledzenie ewolucji tzw. metamorfoz publikowanych w „Claudii” pozwoli wskazać zarówno ścieżki, jak i sposoby komodyfikacji treści redakcyjnych.

Посилання

Dąbrowska-Cendowska O., Guidetainment w polskich mediach — analiza zjawiska na wybranych przykładach, „Media i Społeczeństwo” 2015, nr 5, s. 35–53.

Dąbrowska-Cendrowska O., Czy prasa kobieca potrzebuje gatunków dziennikarskich?, „Media i Społeczeństwo” 2016, nr 6, s. 183–197.

Dąbrowska-Cendrowska O., Jak żyć? Poradnikowe funkcje periodycznych mediów adresowanych do kobiet w Polsce w XXI wieku, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2018.

Duda A., Prasa kobieca — między advertorialem a informacją. Analiza zawartości i odbioru advertoriali miesięcznika „Claudia”, „Naukowy Przegląd Dziennikarski” 2015, nr 3, s. 22–35.

Furman W., Czym jest komodyfikacja i tabloidyzacja przekazów dziennikarskich? O splocie różnych procesów, „Rocznik Bibliologiczno-Prasoznawczy” 2016, t. 8(19), s. 13–24.

http://metamorfozy.claudia.pl/#aboutproject [dostęp: 8.11.2019].

Iwasiński Ł., Utowarowienie treści publikowanych w internecie. Społeczne aspekty problemu, [w:] Nauka o informacji w okresie zmian. Innowacyjne usługi informacyjne, red. B. Sosińska-Kalata, P. Tafiłowski, Wydawnictwo Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich, Warszawa 2018, s. 49–58.

Kreft J., Katalog zasad humanistycznego zarządzania mediami — próba definicji, [w:] Zarządzanie humanistyczne, red. B. Nierenberg, R. Batko, Ł. Sułkowski, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2015, s. 189–202.

Kurdupski M., „Kobieta i Życie” i „Poradnik 50+” na czele miesięczników poradnikowych, https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/sprzedaz-miesiecznikow-poradnikowych-sierpien-2019-kobieta-i-zycie [dostęp: 8.11.2019].

kw, Nowa Claudia od 16 kwietnia br., http://www.portalmedialny.pl/art/18314/nowa-claudia-od-16-kwietnia-br.html [dostęp: 8.11.2019].

Łoszewska-Ołowska M., Pomiędzy reklamą a reklamą ukrytą. Rzecz o prawnych aspektach artykułów sponsorowanych i lokowania produktów w polskiej prasie drukowanej i internetowej, „Studia Medioznawcze” 2014, nr 4 (59), s. 55–71.

NB, Zmiany w magazynie „Claudia”: nowe działy i wygląd pisma, https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/zmiany-w-magazynie-claudia-nowe-dzialy-i-wyglad-pisma [dostęp: 8.11.2019].

Nowalska D., Rekonstrukcja wzorów zachowań konsumpcyjnych wśród kobiet na przykładzie województwa śląskiego, praca doktorska, Katowice 2007, http://www.sbc.org.pl/Content/4452/doktorat2693.pdf [dostęp: 8.11.2019].

Smól J., Poradnictwo w prasie kobiecej drugiej połowy XX wieku. Studium genologiczne, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2018.

Worsowicz M., Co znaczy „zmienić wygląd”? Leksyka w cyklu publikacji poświęconych metamorfozom czytelniczek w miesięczniku poradnikowym „Claudia” [w druku].

Worsowicz M., Gatunki w dziennikarstwie poradnikowym (na przykładzie prasy). Część I, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica” 2018, nr 2(48), s. 335–352.

Worsowicz M., Gatunki w dziennikarstwie poradnikowym (na przykładzie prasy). Część II, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica” 2018, nr 5(51), s. 237–238.

Worsowicz M., Gra w zaufanie. O ogólnotematycznej prasie poradnikowej dla kobiet, [w:] [w:] Media a społeczeństwo. Współczesne problemy i wyzwania, red. K. Konarska, P. Urbaniak, seria: Studia i Perspektywy Medioznawcze 1, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2019, s. 69–83.

##submission.downloads##

Опубліковано

2020-01-15

Як цитувати

Worsowicz М. (2020). Grafika metamorfoz w miesięczniku poradnikowym dla kobiet „claudia”jako przykład komodyfikacji publikacji prasowej. Обрії друкарства, (1(8), 258–277. https://doi.org/10.20535/2522-1078.2020.1(8).190112

Номер

Розділ

Статті